آد گونو ...AD GÜNÜ

 

بیردن-بیره 

    قاپینی چالدی 

       گئجه­نین اورتاسی 

                    ساعات اوچ! 

  یوخودان داشلاندیم. 

  آیفوندان باخدیم، 

          کوچه بوم-بوش... 

  یاشامیشدیم،  

    یورولموشدوم، 

       یورغونلوغوما گلدی 

                   ایسته­مه­یرک. 

  جبردن­می؟ 

  ایستکدن­می؟ 

  آچار-آچماز قاپینی 

     گؤزلرینه جومدوم! 

  قاپ-قارا بیر چارشابا بورونموشدو! 

  کؤلگه­سیندن تانیمیشدیم بیله­سین. 

  همن دانیشماغا باشلادی، 

                          دیل آچدیم،

                                   تومدوم! 

  اؤلومله میرتلاشماغی منه اؤیرتدی. 

  نفسی اَسینجه؛ 

   جان تاپیردی منده 

                 تیتره­ییردیم 

  باکیره قالمیشدیم. 

  حارادان گلدییی بللی دئییلدی!!! 

  اؤز آدینی بئله بیلمه­ییردی! 

                        بیلمه­ییردیم! 

  یالقیز ایدی... 

     گؤزیاشلاریمی سیلمه­ییردی! 

  یالقیز ایدیم... 

     سئوینجدن­می؟ قَهَردن­می؟ 

                                  اؤلمه­ییردیم! 

  آییلمیش بیر یوخویدو سانکی... 

                          دیریلمه­ییردیم! 

  آه... 

   نه قدَر ایزله­ییردیم، 

                      ایزله­ییردیم... 

                        ایزله­ییردیم... 

                          دویماییردیم،  

                             دویانماییردیم!!! 

  داریخدیران 

   یئکه بیر یالقیزلیغی 

         بیرلیکده وارلیغین 

           شیرین بیر خلوتینه 

                          داشیدیق. 

  قورخونو قورخودوب، 

     گؤرمه­دیییم یوخولاری یاشاییردیم. 

  تامامن یاریمچیقدیم!!! 

  موکَممَل بیر قادین ایدی؛ 

                    شئعیر کیمی... 

                      آدینی من سئچدیم. 

  ⎕⎕⎕ 

  ایتن منی تاپینجا 

             زامان بیتدی. 

  زیر کئفلییم آ...  

-----------------------------------------------

شئعیر:خسرو صلح کننده(باریشان)

1390/4/29

------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

Birdən-birə

  Qapını çaldı

     Gecənin ortası

                  Saat üç!

Yuxudan daşlandım.

Ayfondan baxdım,

        Küçə bom-boş...

Yaşamışdım,

  Yorulmuşdum,

     Yorğunluğuma gəldi

                      İstəməyərək.

Cəbrdən mi?

İstəkdən mi?

Açar-açmaz qapını

   Gözlərinə cumdum!

Qap-qara bir çarşaba bürünmüşdü!

Kölgəsindən tanımışdım biləsin.

Həmən danışmağa başladı,
                             Dil açdım

                                  Tumdum!

Ölümlə mırtlaşmağı mənə öyrətdi.

Nəfəsi əsincə;

 Can tapırdı məndə

               Titrəyirdim,

Bakirə qalmışdım.

Haradan gəldiyi bəlli deyildi!!!

Öz adını belə bilməyirdi!

                      Bilməyirdim!

Yalqız idi...

   Gözyaşlarımı silməyirdi!

Yalqız idim...

   Sevincdən mi? Qəhərdən mi?

                                Ölməyirdim!

Ayılmış bir yuxuydu sanki...

                        Dirilməyirdim!

Ah...

 Nə qədər izləyirdim,

                    İzləyirdim...

                      İzləyirdim...

                        Doymayırdım,

                           Doyanmayırdım!!!

Darıxdıran

 Yekə bir yalqızlığı

       Birlikdə varlığın

         Şirin bir xəlvətinə

                              Daşıdıq.

Qorxunu qorxudub,

    Görmədiyim yuxuları yaşayırdım.

Tamamən yarımçıqdım!!!

Mükəmməl bir qadın idi;

                           Şeir kimi...

                             Adını mən seçdim.

⎕⎕⎕

İtən məni tapınca

           Zaman bitdi.

Zır kefliyəm a... 

-------------------------------------------------------------

Şeir:Xosrov Solh konəndə(Barışan)

1390/4/29